Przejdź do zawartości strony
ppp@pawlowice.pl | Zadzwoń i dowiedz się wiecej: (32) 47-23-141
Większa czcionka Mniejsza czcionka Zmień kontrast Zmień jasność

Terapeuta pedagogiczny

Terapia pedagogiczna

Terapia ręki – prowadzi mgr Lucyna Płonka

Na konsultacje można umawiać się poprzez mobi dziennik

Terapia ręki to metoda wspierająca dziecko aby poprawnie oraz precyzyjnie mogło ruszać ręką, dłonią oraz palcami. Podczas terapii ręki specjalista rozpoczyna pracę od wzmocnienia całego ciała -motoryki dużej (ramiona, barki, kręgosłup, łokcie), a następnie skupia się na poprawie motoryki małej u dziecka (prawidłowy uchwyt, napięcie, praca nadgarstka i palców). Kiedy zatem dziecko potrzebuje terapii ręki ?

Czym jest terapia ręki?

Terapia ręki to nie tylko praca stolikowa i ćwiczenia grafomotoryczne jak może się zdawać. Wręcz przeciwnie ostatnim krokiem w terapii będzie usprawnianie motoryki małej (prawidłowe ułożenie ręki podczas pisania czy precyzyjne ruchy dłoni i palców), a pracę zaczynamy od przygotowania obręczy barkowej, zbudowania stabilizacji centralnej i poprawy propriocepcji (odczuwanie własnego ciała). Zanim dziecko będzie mieć zaleconą terapię ręki, najpierw specjalista musi postawić odpowiednią diagnozę. Warto też zasięgnąć opinii ortopedy o możliwych nieprawidłowościach w postawie dziecka. Kolejnym etapem jest dobranie odpowiednich ćwiczeń do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Do postawienia odpowiedniej diagnozy należy zwrócić uwagę na takie elementy jak:

– czy u dziecka występuje właściwe napięcie mięśniowe,

– czy przyjmuje właściwą pozycję ciała,

– w jaki sposób trzyma przedmioty w dłoni,

– na jakim poziomie jest koordynacja wzrokowo-słuchowo-ruchowa,

– czy dziecko posiada orientację przestrzenną

Dopiero na tej podstawie specjalista może ocenić problem i dobrać odpowiednie ćwiczenia do terapii ręki.

Kiedy dziecko powinno zacząć terapię ręki?

Każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Są jednak widełki które pokazują nam jakie umiejętności dziecko powinno kształtować w danym wieku. I tak w wieku od roku do dwóch lat dziecko rysuje „bazgroły” i nie powinno nas to niepokoić. W wieku od dwóch do czterech lat powinno zacząć tworzyć linie i wzory, natomiast w wieku pięciu lat zaczyna rysować kształty. Jako ostatnia pojawia się umiejętność pisania. Niepokojącymi sygnałami, które można zauważyć podczas obserwacji ruchów dziecka są:

  • słaba jakość rysunków w odniesieniu do wieku
  • krzywe linie nie trzymanie się liniatury
  • linie za delikatne bądź robienie dziur daje nam sygnał o nieprawidłowym nacisku kredki do kartki
  • częste przekraczanie konturów
  • ból głowy po zajęciach, które są związane z pisaniem i rysowaniem.

W czasie pogłębiania diagnostyki, poza wymienionymi elementami, istotna jest także:

– obserwacja pozycji dziecka, 

– sposobu w jaki trzyma kredkę bądź ołówek, 

– w jaki sposób ma ułożoną kartkę lub zeszyt, 

– czy podczas rysowania/pisania manipuluje ręką czy kartką,- 

– czy przy pisaniu otwarta jest buzia, 

– jaka jest jakość jego rysunków, liter oraz cyfr, 

– jak bardzo przykłada się do wykonania swoich prac, 

– a także jaki nacisk kładzie na kredki lub długopis.

Istotnym elementem prawidłowych działań grafomotorycznych jest poprawny uchwyt narzędzi pisarskich. Należy pamiętać, że prawidłowy chwyt pisarski kształtowany jest już w okresie niemowlęcym. Próby chwytania, manipulacji, podnoszenia zabawek do buzi, raczkowanie, zabawy paluszkowe – ma na celu przygotowanie obręczy barkowej, rąk, dłoni i palców do chwytania narzędzi pisarskich. Jeżeli dziecko ma prawidłową postawę, odpowiednio silne mięśnie posturalne (plecy, barki, brzuch) i miało zapewnioną dużą przestrzeń do trenowania dłoni i palców to zapewne nie będzie miało problemów z prawidłowym chwytem kredki. Chwyt trójpunktowy, wymagany w szkole jest ostatnim etapem kształtowania się chwytu pisarskiego. Przyjmuje się, że po 4 r.ż. dziecko powinno już trzymać poprawnie kredkę czy długopis. Poniżej rysunek obrazujący kształtowanie się chwytu u dzieci. 

  • Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne – prowadzi mgr Barbara Liszka, mgr Lucyna Płonka

Na konsultacje można umawiać się poprzez mobi dziennik

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne są rodzajem terapii pedagogicznej, ukierunkowanej na korygowanie i kompensowanie zaburzeń psychoruchowych dziecka jako jednej ze szczególnie ważnych przyczyn niepowodzeń w przedszkolu lub szkole. Zajęcia dedykowane są głównie dzieciom, którym brak opanowania pewnych umiejętności utrudnia prawidłowy rozwój. Grupa, w której odbywają się zajęcia powinna być niewielka, najbardziej pożądana to kilkuosobowa, do pięciu osób, gdyż mała liczebność podnosi efektywność zajęć. Powinna być tworzona w oparciu o wiek uczestników oraz o konkretne zaburzenia rozwojowe. Zajęcia mają za zadanie rozwijać oraz aktywizować funkcje osobowościowe i intelektualne dzieci,  pomóc im w pełni uczestniczyć w procesie dydaktyczno-wychowawczym. Zajęcia są prowadzone przez nauczycieli mających specjalne przygotowanie w obrębie terapii pedagogicznej.

W czasie zajęć wykorzystywane są najnowsze metody wspomagania rozwoju psychofizycznego, poprawy efektywności przyswajania treści programowych, korygowania i kompensowania zaburzeń funkcji poznawczych.  W ramach zajęć prowadzone są :

  • ćwiczenie poprawy koncentracji uwagi na danej czynności, spostrzegawczości,
  • ćwiczenie poprawy pamięci i logicznego myślenia,
  • doskonalenie sprawności ruchowej,
  • polepszanie funkcji wzrokowej wraz z funkcją orientacji przestrzennej,
  • usprawnianie funkcji słuchowej,
  • doskonalenie sprawności manualnej,
  • kształtowanie umiejętności porównywania, segregowania i samokontroli,
  • usprawnianie integracji percepcyjno-motorycznej,
  • poprawę umiejętności matematycznych.
  • Zajęcia rozwijające kompetencje społeczno-emocjonalne: prowadzi mgr Barbara Liszka

Na konsultacje można umawiać się poprzez mobi dziennik

Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne jeszcze do niedawna nazywane były socjoterapią lub zajęciami socjoterapeutycznymi. Współcześnie nazewnictwo nieco się zmieniło, jednak zakres pomocy pozostał podobny. Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne, w największym skrócie, jak sama nazwa wskazuje służą kształtowaniu i rozwijaniu kompetencji emocjonalnych i społecznych, a więc umiejętności rozpoznawania i panowania nad swoimi emocjami, ale także odczytywania emocji innych i adekwatnego zachowania się w danej sytuacji społecznej.

W roku szkolnym  2022/2023 w naszym przedszkolu będzie realizowany program „Dwa dinozaury się spotkały i porozmawiać ze sobą chciały, ale jak to zrobić nie wiedziały” – projekt wspierający kompetencje społeczno-emocjonalne i komunikacyjne u dzieci w wieku przedszkolnym. Programem będą objęte grupy Motylków i Pszczółek.